Τι ξέρεις για τα τελετουργικά στα Ιαπωνικά κηδεία και αγρυπνία;

2017/12/24Ιαπωνική Κουλτούρα 35 Θέα

Γεια σας.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παραστεί σε μια κηδεία ή να ξυπνούν τόσο συχνά στην Ιαπωνία.

Είναι αλήθεια ότι αισθάνομαι λυπημένος όταν αντιμετωπίζετε το θάνατο κάποιου που μπορείτε να πάρετε μαζί με το πολύ.

Ωστόσο, όταν ξέρεις πώς το στυλ των Ιαπωνικών κηδεία και wake ιδρύθηκε, και το πώς η παράδοση της κηδείας και wake που έχει περάσει από γενιά σε γενιά, μπορεί να αισθάνονται διαφορετικά.

Αυτή τη φορά, είμαι παρουσιάζοντας το αρχικό έννοιες για την κηδεία και να ξυπνήσω στην Ιαπωνία.

Τώρα, έχουμε την προηγμένη ιατρική επιστήμη, και το κριτήριο του θανάτου είναι το σκυρόδεμα.

Στο παρελθόν, από την άλλη πλευρά, όταν η προηγμένη τεχνολογία δεν υπήρχε, δεν ήταν εύκολο να κρίνουμε αν ένα άτομο πεθάνει ή ήταν ακόμα ζωντανός.

Έτσι, οι άνθρωποι κρίνονται για το αν πέθανε ή όχι για λίγο, μετά την τελευταία του ανάσα.

Επίσης, υπάρχει μια κοινή ιδέα ότι η ψυχή του νεκρού, που έφυγε από το σώμα τη στιγμή του θανάτου, μπορεί να επιστρέψουν μετά από λίγο.

Εξαιτίας αυτού, συχνά προσπάθησε να καλέσει την ψυχή του πίσω στο σώμα του νεκρού, ώστε να κάνουν οι νεκροί έρχονται πίσω στη ζωή.

Αυτό το τελετουργικό, που συνήθως γίνεται με το νερό που ονομάζεται Matsugo--mizu (末期の水) και τα τρόφιμα που ονομάζεται Makura-meshi (枕飯), ονομαζόταν Tamashii-Yobai (魂よばい).

Matsugo--mizu(末期の水) πηγάζει από το ότι ο Βούδας ζήτησε από το μαθητή του μοναχούς για το νερό, όταν κατάλαβε την τελευταία στιγμή της ζωής του ήταν να έρχονται πιο κοντά.

Ο μαθητής του μοναχός δεν μπορούσε να βρει νερό για να δώσει Βούδα και ήταν αναστατωμένος.

Ωστόσο, διάβολος που ειλικρινά ακολούθησαν τις διδασκαλίες του Βούδα ήρθε σ ' αυτόν και του πρόσφερε λίγο νερό, με αποτέλεσμα ότι ο Βούδας πέθανε σε ειρήνη.

Σήμερα, αυτό σημαίνει μια τελετή για να βάλετε μια μικρή ποσότητα νερού στο στόμα των νεκρών, όπως το νερό που πίνει.

Η προέλευση της τελετής Makura-meshi(枕飯) χρονολογείται από την περίοδο όταν το λευκό ρύζι ήταν ένα από τα πιο πολυτελή τρόφιμα στην Ιαπωνία.

Οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι νεκροί θα μπορούσε να έρθει πίσω σε αυτόν τον κόσμο whey είδε ένα μπολ με λευκό ρύζι δίπλα από την/το μαξιλάρι της.

Ένα ζευγάρι chopsticks ήταν συνήθως κολλήσει σε ένα μπολ με λευκό ρύζι, το οποίο προέρχεται από το ότι ένας οπαδός του Βούδα που προσφέρονται λουκουμάδες μετά από τον Βούδα επιτύχει τη φώτιση.

Καλώντας το όνομα του νεκρού ήταν επίσης ένας από τους τρόπους για να τον/την κάνει να έρθει πίσω στη ζωή.

Επιπλέον, βάζοντας ένα αγαπημένο ύφασμα των νεκρών ήταν, επίσης, ότι ως ένα χρήσιμο τρόπο για να επαναφέρει στη ζωή ένα νεκρό άτομο.

Επειδή οι άνθρωποι στο παρελθόν είχε την ιδέα ότι η ψυχή των νεκρών μπορεί να έρθει πίσω για να του/της το σώμα, συχνά ανησυχούν για το ενδεχόμενο ότι μια διαφορετική ψυχή μπορεί να εισέλθουν στο σώμα.

Έτσι, το νεκρό σώμα περιβάλλεται από ένα σπαθί και διπλώνοντας οθόνες ώστε να μην αφήσει δαίμονες να εισέλθουν στο σώμα.

Βασίζεται στην παραδοσιακή σκέψη ότι μια ψυχή ενός ανθρώπου που πέθανε με τραγικό τρόπο ή δεν λάβετε μια θρησκευτική υπηρεσία συνέχισε να αναρωτιέται σ ' αυτό τον κόσμο ως ένα κακό πνεύμα.

Με την ευκαιρία, ξέρετε, ένα ζώο θεωρείται ως η ενσάρκωση του κακού πνεύματος περιπλάνηση σε αυτόν τον κόσμο τόσο πολύ;

Είναι γάτα, πράγματι!

Γάτες εμφανίζονται σε πολλά από τα Ιαπωνικά παραμύθια, ως σύμβολο της δυστυχίας.

Διπλώνοντας οθόνες λειτουργούν καλά για την πρόληψη γάτες από το νεκρό σώμα.

Συχνά, το διπλώνοντας οθόνες που χρησιμοποιούνται σε κηδείες και ξυπνά στάση ανάποδα, και οι νεκροί φοράει κιμονό με την αριστερή πλευρά στην κορυφή (συνήθως το δεξί είναι στην κορυφή), αλλά έχει ένα νόημα.

Παραδοσιακά, οι Ιάπωνες πιστεύουν ότι ο θάνατος είναι ένα ασυνήθιστο γεγονός, το οποίο είναι απέναντι από το κανονικό.

Εξαιτίας αυτού, τα πράγματα είναι μερικές φορές να θέσει σε διαφορετικούς τρόπους σε κηδείες και ξυπνά.

Φυσικά, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι οι τελετουργίες και τα έθιμα στην κηδεία και να ξυπνήσεις τον παλιομοδίτικο και πολύ λεπτομερείς.

Ωστόσο, τώρα, όπως ξέρετε, κάθε τελετουργικό στην κηδεία και κατόπι γίνεται και πέρασε στην επόμενη γενιά, για τον σκοπό της προστασίας του ατόμου, που την αγαπάς αλλά την αφήνουμε στο διαφορετικό κόσμο.

Ελπίζω να βρω κάτι το θετικό, το έθιμο της κηδείας και ξύπνα!